Nazile Serna Onur; Bacıyan-ı Rûm onunla yeniden dirildi.
Serna ile Kayseri’de gazetecilik yaptığım yıllarda tanıştım. 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü için röportaj yapmak üzere farklı bir kadın figürü arıyor idim. Meslektaşım, tam aradığım gibi biriyle tanıştığını söyleyip telefon numarasını iletti.
İlk buluşmamıza çok geç kaldım, öyle ki aklımdan çıkmış. Binbir özürle kendimi affettirdim, sonra evine davet etti. Videodaki ses kayıtları o röportaja ait.
‘Serna’ hayatımızda bir hoş sadâ olarak kaldı, hiç geçmedi. Kendine özgü kıyafetleri ve inşa ettiği kişiliğiyle, çok sayıda insan için de öyle…
2012’de, memleketi Bünyan’da yaşamını yitirdiğinde, kendini adadığı Bacıyan-ı Rûm’un takipçisi çok sayıda arkadaşının katıldığı cenaze törenindeki renklilik aslında onun yaşama bakış açısını simgeliyordu. Bu renkli dünya, aynen onun arayış yolunun ilk adımı olan Kelebekler Vadisi’nin sahipleri kadar renkli idi.
Aradan yıllar geçti, Serna’nın sağlığında arzu ettiği Bacıyan-ı Rûm buluşmasının ilkini, vefatının birinci yıl dönümünde küçük bir katılımcı kitle yaptık. Daha büyüğü onun arzu ettiği gibi halâ olamadı; zamanını bekliyor.
Serna’nın sevenleri için bu ses kaydını paylaşmak boynumun borcu idi.
Selma Kara
